Το θερμό χειροκρότημα των θεατών στο κατάμεστο Διάχρονο θέατρο
«ΠΡΟΔΟΣΙΑ» του Χάρολντ Πίντερ
Σκηνοθεσία Βύρων Κολάσης
Πρωταγωνιστούν:
Βύρων Κολάσης – Κώστας Μπίγαλης –Έμμυ Δημητρακοπούλου
Ένα από τα σπουδαιότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας
Στο ΔΙΑΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ Μαίρης Βιδάλη
Την Δευτέρα 25 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε η Επίσημη πρεμιέρα της παράστασης «ΠΡΟΔΟΣΙΑ» του Χάρολντ Πίντερ, σε σκηνοθεσία Βύρωνα Κολάση, στο κατάμεστο ΔΙΑΧΡΟΝΟ Θέατρο.
Αγαπημένοι φίλοι των πρωταγωνιστών, Βύρωνα Κολάση, Κώστα Μπίγαλη και ‘Εμμυς Δημητρακοπούλου, έδωσαν το παρόν, τους καταχειροκρότησαν και απόλαυσαν μια βραδιά γεμάτη αγάπη και σεβασμό στο ζεστό και φιλόξενο θέατρο.
Αλμπέρτο Εσκενάζυ, Μαίρη Βιδάλη, Ανδρομάχη Μοντζολή, Μπάμπης Χατζηδάκης, Μαρία Ιωαννίδου, Σπύρος Μπιμπίλας, Κέλλυ Σταμουλάκη, Δημήτρης Γιώτης, Νταίζη Σεμπεκοπούλου, Φιλίτσα Καλογεράκου, Σωτήρης Αντωνίου, Χρήστος Callow, Βάλια Γεωργοπούλου, Νίκος Ελευθερίου, Γιώργος Λιναρίτης, Νίκος Γυνάργυρος, Ξένια Ζαρκαδούλα και άλλοι, έδωσαν συγχαρητήρια στους ηθοποιούς και φωτογραφήθηκαν μαζί τους.
Η «Προδοσία» του βραβευμένου Νομπελίστα Χάρολντ Πίντερ, ένα από τα σημαντικότερα έργα του σπουδαίου βρετανού δραματουργού, παρουσιάζεται στο ΔΙΑΧΡΟΝΟ Θέατρο, σε σκηνοθεσία Βύρωνα Κολάση κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9 μ.μ.
Τρείς ηθοποιοί, ο πολύπειρος Βύρων Κολάσης που υπογράφει και την σκηνοθεσία στον ρόλο του αινιγματικού συζύγου Ρόμπερτ, ο Κώστας Μπίγαλης στον ρόλο του παθιασμένου, αλλά ταυτόχρονα ανασφαλούς και ενοχικού εραστή Τζέρρυ, και η Έμμυ Δημητρακοπούλου στον σύνθετο και περίπλοκου ψυχισμού ρόλο της συζύγου Έμμα.
Ένα κατά τα φαινόμενα κλασικό Ιψενικό τρίγωνο, που όμως μέσα από μια αναπάντεχου βάθους και διαστάσεων προσέγγιση των τριών χαρακτήρων από τήν συναρπαστική πένα του βραβευμένου Βρετανού συγγραφέα, αποκαλύπτεται ανατρεπτικά πολύπλοκο επιβεβαιώνοντας την ανεξιχνίαστη σε όλο της το φάσμα ανθρώπινη φύση.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφέας : Χάρολντ Πίντερ
Μετάφραση: Μάριου Πλωρίτη
Σκηνοθεσία: Βύρων Κολάσης
Φωτισμοί: Γιώργος Δανεσής
Σκηνικά- Κοστούμια: Μπέττυ Λυρίτη
Μουσική επιμέλεια: Κώστας Μπίγαλης
Φωτογραφίες επίσημης πρεμιέρας : Ευάγγελος Callow
VideoArt: Evangelos Callow
Graphics: Μάνος Σαλούστρος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Καταλιακού
ΔΙΑΝΟΜΗ
Βύρων Κολάσης (Ρόμπερτ)
Κώστας Μπίγαλης (Τζέρρυ)
Έμμυ Δημητρακοπούλου (Έμμα)
Πληροφορίες παράστασης:
«ΠΡΟΔΟΣΙΑ»
ΔΙΑΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ Μαίρης Βιδάλη
Πυθέου 52, Αθήνα 117 43 – 21 0723 3229
Πληροφορίες – e-mail: gdanessis@gmail.com
Επισκεφτείτε την σελίδα του ΔΙΑΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ Μαίρης Βιδάλη στο facebook: https://www.facebook.com/Diachrono.Theatro
Έναρξη παραστάσεων: Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2024 ώρα 21:00
Ημέρες και ώρα παραστάσεων: Δευτέρα και Τρίτη ώρα 21:00
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά
Λήξη παραστάσεων: Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2025
Εισιτήρια
Γενική Είσοδος: 12 ευρώ
Μειωμένο (άνω των 65, Φοιτητές): 10 ευρώ
ΑΜΕΑ, ΑΤΕΛΕΙΕΣ, ΑΝΕΡΓΟΙ: 5 ευρώ.
Προπώληση:
https://www.ticketservices.gr/event/diaxrono-theatro-prodosia
και στο ταμείο του θεάτρου
Σχετικά με τον συγγραφέα και το έργο:
Ο Χάρολντ Πίντερ (Harold Pinter), ήταν Άγγλος συγγραφέας θεατρικών έργων και θεατρικός σκηνοθέτης. Έγραψε έργα για θέατρο, ραδιόφωνο, τηλεόραση και ταινίες. Το πρώιμο έργο του συνδέεται με το θέατρο του παραλόγου. Το 2005 κέρδισε το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας καθώς και το Βραβείο Φραντς Κάφκα.
Ήταν γνωστός επίσης για τον πολιτικό του ακτιβισμό και την αντίθεσή του στην Αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν και τον Πόλεμο στο Ιράκ. Πέθανε από καρκίνο του ήπατος.
Η «Προδοσία» γράφτηκε το 1978 αφού ο Πίντερ χώρισε με την πρώτη του γυναίκα, Βίβιεν Μέρτσαντ και εξιστορεί στην ουσία την εξωσυζυγική σχέση του με την τηλεπαρουσιάστρια του BBC Τζόαν Μπέικγουελ. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στο Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, στο Λονδίνο, το 1978, σε σκηνοθεσία του Πήτερ Χωλ. Το 1981 ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε σκηνοθεσία Κάρολου Κούν στο Θέατρο Τέχνης.
Μιλώντας στην εφημερίδα The Times το 1959 ο Πίντερ ανέφερε: «στα έργα μου με απασχολούν κατά κύριο λόγο οι άνθρωποι. Σε πολλά έργα συναδέλφων μου βλέπω το φάντασμα του συγγραφέα να πλανάται πάνω από τους θεατρικούς ήρωες, επιβάλλοντάς μου κάθε στιγμή τι πρέπει να σκεφτώ γι αυτούς. Εγώ θέλω, όσο το δυνατόν περισσότερο, να αφήσω τους θεατές να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα, θέλω μόνοι τους να αποφασίσουν για τους χαρακτήρες και τις καταστάσεις, να αποφασίσουν αυτοί αν αυτό που βλέπουν είναι αστείο ή θλιβερό».
